F1: ρεκόρ που ίσως να μην σπάσουν ποτέ
Θα έλεγε κανείς πως οι Hamilton και Schumacher, με τη βοήθεια των πανίσχυρων ομάδων της Mercedes και της Ferrari, έχουν καταρρίψει -τις τελευταίες δύο περίπου δεκαετίες- κάθε ρεκόρ από τα βιβλία της Formula 1. Κι όμως! Υπάρχουν ακόμη ρεκόρ που δεν έχει πλησιάσει ποτέ κανείς και που ίσως να μην ξεπεραστούν ποτέ.
Τα ονόματα Lewis Hamilton και Michael Schumacher βρίσκονται στην κορυφή της λίστας με τους περισσότερους τίτλους, νίκες, pole positions, ταχύτερους γύρους κ.λπ., έχοντας διαγράψει σχεδόν κάθε προηγούμενο ρεκόρ από τα βιβλία της πλούσιας ιστορίας των αγώνων της Formula 1.
Ξεκινώντας από τον αριθμό των παγκοσμίων πρωταθλημάτων, ως γνωστόν, Schumacher και Hamilton «ισοβαθμούν» στην κορυφή των μεγάλων κατακτητών του τίτλου, μετρώντας από επτά. Στην περίπτωση που ο Hamilton στεφθεί ξανά πρωταθλητής φέτος, θα ξεπεράσει τον Schumacher, ενώ παράλληλα θα ισοφαρίσει τους πέντε συνεχόμενους τίτλους που πέτυχε ο Γερμανός με τη Ferrari την περίοδο 2000-2004.
Στην τελευταία του καμπάνια για τον τίτλο, το 2004, ο «Schumi» κέρδισε τα 13 από τα 18 Grand Prix της σεζόν και παρόλο που ο συμπατριώτης του Sebastian Vettel ισοφάρισε το «ρεκόρ» αυτό το 2013 (13 νίκες από 19 αγώνες) ο Michael παραμένει στην κορυφή με ποσοστό επιτυχίας 72.22% έναντι 68.42% του Vettel.
Μιλώντας με τους σωστούς αριθμούς
Τα ποσοστά επιτυχίας ενός πιλότου και όχι οι στεγνοί αριθμοί, λοιπόν, παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στις στατιστικές που έχουν αναδείξει τους σπουδαιότερους πιλότους στην ιστορία και στο μυαλό έρχεται αυτόματα ένα όνομα: Juan Manuel Fangio. O Αργεντινός θρύλος της δεκαετίας του ’50, που κατέκτησε 5 παγκόσμιους τίτλους οδηγώντας για 4 διαφορετικές ομάδες (απλησίαστο μέχρι σήμερα ρεκόρ) έχει κερδίσει μόλις 24 Grand Prix έναντι των 99 του Hamilton και των 91 του Schumacher, ωστόσο, έχει κερδίσει το 47.6% των αγώνων που έλαβε μέρος, ξεπερνώντας έτσι με διαφορά τους δύο ήρωες της σύγχρονης εποχής, που έχουν ποσοστό επιτυχίας μόλις 35.74% και 29.64% αντίστοιχα.
Σε ότι αφορά pole positions, Hamilton, Schumacher και Senna έχουν πετύχει 101, 68 και 65 αντίστοιχα, ωστόσο, ο γίγαντας Fangio, που πέτυχε μόλις 29 poles από 51 συμμετοχές στην καριέρα του, μετρά ποσοστό επιτυχίας 56.86%, έναντι 40.37% του Senna, 36.46% του Hamilton και 22.15% του Schumacher, που παρά τα 68 του poles δεν υπήρξε ποτέ σπεσιαλίστας των «ιπτάμενων γύρων».
Από την άλλη, ο θρυλικός Ayrton Senna, που υπήρξε ο απόλυτος κυρίαρχος των «ιπτάμενων γύρων», είναι ο πιλότος που κατέχει μέχρι σήμερα το ρεκόρ με τα περισσότερα συνεχόμενα pole positions (8) έχοντας παραμείνει αήττητος μεταξύ του Grand Prix της Ισπανίας του 1988 και του Grand Prix των ΗΠΑ το 1989 με τη McLaren-Honda του, παρά το γεγονός πως είχε για ομόσταβλο τον τρομερά ταχύ Alain Prost. Πληροφοριακά να αναφέρουμε ότι ο Hamilton έχει πετύχει 7 συνεχόμενα poles με την άτρωτη Mercedes του το 2015, αλλά ως εκεί…
Ο Senna κατέχει επίσης άλλο ένα ασύλληπτο ρεκόρ, αφού για 24 διαδοχικούς αγώνες (Γερμανία 1988-Αυστραλία 1989) ξεκίνησε την κούρσα από την πρώτη γραμμή της εκκίνησης (δηλαδή από τις θέσεις ένα ή δύο) υπογραμμίζοντας το μεγαλείο του ως ο σπουδαιότερος άσος που είχαμε ποτέ στη μάχη ενάντια στο χρονόμετρο. Ο Hamilton προσπάθησε αλλά ξέμεινε στους 20 αγώνες…
Ο παράτολμος Nigel Mansell κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων pole positions σε μια σεζόν (14 poles από 16 αγώνες το 1992) με ποσοστό επιτυχίας 87.50%, αφήνοντας τον Vettel (που πέτυχε 15 poles από 19 αγώνες το 2012) πίσω στη δεύτερη θέση, με ποσοστό επιτυχίας 78.95%.
Ο μόνοι πιλότοι που κατέκτησαν το pole position στον παρθενικό τους αγώνα στη Formula 1 είναι οι Mario Andretti (Watkins Glen 1968 με Lotus), Carlos Reutemman (Buenos Aires 1972 με Brabham) και Jacques Villeneuve (Melbourne 1996 με Williams) και αυτό -όπως και να το δει κανείς- αποτέλει ένα τρομερό ρεκόρ.
Άξια αναφοράς είναι, πιστεύω, και μια στατιστική που έχω κάνει σχετικά με τα προκριματικά στην πίστα του Μονακό: την πιο μικρή σε μήκος διαδρομή του πρωταθλήματος όπου οι διαφορές με το χρονόμετρο, μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου, μετρούνται συνήθως με τα δέκατα. Είναι όμως η πίστα όπου ξεχωρίζουν πάντα οι καλύτεροι. Στον αγώνα του 1950 ο μεγάλος Fangio νίκησε στα προκριματικά τον ομόσταβλό του στην Alfa Romeo, Giuseppe Farina, με διαφορά… 2.6 δευτερολέπτων! Ο Senna έκανε κάτι παρόμοιο το 1988 στον δικό του γίγαντα-ομόσταβλο στη McLaren, Alain Prost, σταματώντας τα χρονόμετρα 1.4 δευτερόλεπτα ταχύτερα από τον Γάλλο. Σε σύγκριση, η μεγαλύτερη διαφορά που είχε ποτέ ο Schumacher από αντίπαλο όταν κατέκτησε το pole στο Μονακό ήταν 0.9 δέκατα (το 1994 από τον Hakkinen), ενώ το 2015 ο Hamilton νίκησε τον Nico Rosberg στη χρονομετρημένη κόντρα της Mercedes στο πριγκιπάτο, με διαφορά μόλις 0.3 δέκατα.
Νίκες και μοναδικά ρεκόρ
Από πλευράς νικών στη Formula 1, μόνο ένας πιλότος κατάφερε να κερδίσει το πρώτο Grand Prix στο οποίο έλαβε μέρος (o Giancarlo Baghetti με τη Ferrari το 1961 στη Γαλλία), ενώ ο μεγάλος Stirling Moss, ο σπουδαιότερος πιλότος που δεν κατέκτησε ποτέ τον τίτλο, κέρδισε αγώνες και pole positions για 5 διαφορετικές ομάδες (Cooper, Lotus, Maserati, Mercedes και Vanwall) σημειώνοντας έτσι ένα εντυπωσιακό ρεκόρ, ενώ από τους σημερινούς πιλότους, Alonso, Raikkonen και Vettel κέρδισαν αγώνες με 3 διαφορετικές ομάδες.
Με τη σειρά του ο Dan Gurney, ο μεγάλος άσος της δεκαετίας του ’60, κέρδισε τα πρώτα Grand Prix στην ιστορία τριών ομάδων (Porsche, Brabham και All American Racers) ενώ από τους σημερινούς πιλότους ο Vettel κέρδισε τα πρώτα Grand Prix στην ιστορία της Toro Rosso και της Red Bull. Αν κάνει το ίδιο και για την Aston Martin, τότε θα ισοφαρίσει το ρεκόρ του σπουδαίου Αμερικανού πιλότου. Ο Vettel κατέχει, ωστόσο, ένα σημαντικό ρεκόρ, αφού το 2013 πέτυχε 13 συνεχόμενες νίκες στο δρόμο προς τον τελευταίο του τίτλο.
Ο Ιρλανδός John Watson κέρδισε το 1983, για λογαριασμό της McLaren, ένα Grand Prix από τη χαμηλότερη θέση εκκίνησης που ξεκίνησε ποτέ κανείς, την 22η (και μάλιστα στην απελπιστικά στενή street πίστα του Long Beach σε μια εποχή που δεν γίνονταν pit-stops!) και αυτό είναι ένα ρεκόρ που δεν πρόκειται να καταρριφθεί σύντομα, αφού σήμερα έχουμε μόλις 20 συμμετέχοντες στην F1.
Άξιο αναφοράς είναι πως ο Αργεντινός Roberto Mieres κατάφερε, στο Βρετανικό GP του 1954, να κερδίσει… 26 θέσεις στην πίστα, τερματίζοντας τον αγώνα που ξεκίνησε από την 32η στην 6η θέση με τη Maserati του.
Σε ότι αφορά τις περισσότερες εμφανίσεις στο βάθρο σε μια σεζόν, ο Michael Schumacher είναι ο μοναδικός πιλότος με ποσοστό επιτυχίας 100%, αφού το 2002 εκπροσώπησε τη Ferrari στο βάθρο και στους 17 αγώνες του πρωταθλήματος. Ο Γερμανός κατέχει επιπλέον το ρεκόρ με τις περισσότερες διαδοχικές εμφανίσεις στο βάθρο (19) που πέτυχε μεταξύ του GP των ΗΠΑ το 2001 και του GP της Ιαπωνίας το 2002.
Ασύλληπτα ρεκόρ
Ο θρυλικός Alberto Ascari, ο τελευταίος Ιταλός που κατέκτησε τον τίτλο (πριν από… 68 χρόνια!) κατέχει το ρεκόρ του πιλότου ο οποίος προηγήθηκε για περισσότερους συνεχόμενους γύρους στη Formula 1, 305 γύρους συγκεκριμένα (από το Βελγικό GP του 1952 μέχρι το Ολλανδικό GP της ίδιας χρονιάς) παραμένοντας στην αρχηγεία για 2075 σερί χιλιόμετρα, που ισοδυναμούν με επτά περίπου σημερινά GP.
Ο τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής Jackie Stewart κατέχει από το μακρινό 1969 το ρεκόρ νίκης με τη μεγαλύτερη διαφορά σε γύρους από τον δεύτερο, αφού στο Ισπανικό GP εκείνης της χρονιάς άφησε τον Bruce McLaren δύο γύρους πίσω.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το ρεκόρ που κατέχει ο Σκωτσέζος συμπατριώτης του, Jim Clark, από το ακόμη πιο μακρινό 1963, αφού κέρδισε το Βελγικό GP στην γνήσια -και τρομακτική- πίστα του Spa, αφήνοντας τον πιλότο που τερμάτισε στη δεύτερη θέση (τον McLaren και πάλι) 4 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα πίσω!
O μεγάλος (ο ασύγκριτος!) Jim Clark κατέχει επίσης, εδώ και 56 χρόνια, ένα από το πιο αξιοζήλευτα ρεκόρ, αφού έχει στην κατοχή του 8 Grand Chelems (pole positions, νίκη, ταχύτερος γύρος και διατηρώντας την αρχηγεία του αγώνα από την αρχή μέχρι το τέλος) έναντι των 6 Grand Chelems του Hamilton.
Και ο Kimi στη λίστα
Ο Kimi Raikkonen έχει σημειώσει με τη σειρά του ένα εντυπωσιακό ρεκόρ, αφού είναι ο πιλότος με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία (341 μέχρι το φετινό Ουγγρικό GP) έχοντας διανύσει συνολικά στην καριέρα του 90.373 χιλιόμετρα ή αν θέλετε κατάφερε να συμπληρώσει (με ένα μονοθέσιο της Formula 1 παρακαλώ) απόσταση που ισοδυναμεί με δύο γύρους της Γης + άλλον ένα περίπατο από το Παρίσι στη Σαγκάη!
Ο Νεοζηλανδός Chris Amon (σούπερ ταλαντούχος πιλότος των δεκαετιών του ’60 και ’70, μα απελπιστικά άτυχος) κατέχει ένα μοναδικό αρνητικό ρεκόρ, αφού προηγήθηκε για 183 γύρους στην καριέρα του, χωρίς να κερδίσει ποτέ ούτε και ένα Grand Prix, ενώ έχει εκπροσωπήσει 14 διαφορετικές ομάδες στη Formula 1, που αποτελεί επίσης ρεκόρ.
Τα σημερινά μονοθέσια καταρρίπτουν ρεκόρ γιατί είναι… αλεξίσφαιρα
Ο Lewis Hamilton έχει δει την καρό σημαία σε 48 διαδοχικά Grand Prix (από τη Βρετανία του 2018 μέχρι το Μπαχρέιν του 2020) και αυτό οφείλετε -σε πολύ μεγάλο βαθμό- στην αξιοπιστία των σύγχρονων μονοθέσιων και κινητήρων, που σπάνια παρουσιάζουν απώλειες. Εν πλήρη αντιθέσει, τη δεκαετία του ’80, όταν οι κινητήρες turbo έσπαζαν μια την άλλη, ο Andrea de Cesaris πέτυχε το εξής αρνητικό ρεκόρ: Εγκατέλειψε σε 22 διαδοχικά Grand Prix (για ενάμιση σεζόν δεν είδε καρό σημαία!) ενώ από ένα σύνολο 208 Grand Prix στα οποία διαγωνίστηκε, μεταξύ 1980-1994, σημείωσε ποσοστό εγκατάλειψης 70.67%. Ο de Cesaris είναι επίσης ο πιλότος που διαγωνίστηκε στα περισσότερα GP χωρίς να κερδίσει ποτέ κανένα. Αν μη τι άλλο, ο άμοιρος Ιταλός είναι ο πιλότος που σκόραρε βαθμούς για τις περισσότερες ομάδες στην ιστορία (9 στο σύνολο) Alfa Romeo, Brabham, Dallara, Jordan, Ligier, McLaren, Rial, Sauber και Tyrrell.
Αναφορικά με τις ομάδες, να αναφέρουμε στα γρήγορα πως η ομάδα που πέτυχε τις περισσότερες διαδοχικές νίκες στη Formula 1 δεν είναι η Mercedes αλλά η McLaren, αφού το 1988 παρέμεινε αήττητη για 11 συνεχόμενους αγώνες. Μπορεί η Mercedes να πέτυχε 19 νίκες από 21 αγώνες το 2016, ωστόσο, η McLaren εξακολουθεί να κρατά τα σκήπτρα και σε αυτό τον τομέα (χάρις στο αχτύπητο δίδυμο Senna-Prost) αφού το 1988 κέρδισε τις 15 από τις 16 κούρσες, ποσοστό επιτυχίας 93.75% έναντι του 90.48% που πέτυχε η γερμανική ομάδα.
Τέλος, η άλλοτε τρανή ομάδα της Williams (σπαράζει η καρδιά μου που την βλέπω σήμερα να αγκομαχά στις πίσω θέσεις) είναι αυτή που έχει προηγηθεί για τα περισσότερα διαδοχικά χιλιόμετρα στην F1 (2146 το 1993), ενώ η ομάδα του Frank είναι επίσης εκείνη που έχει πετύχει τόσο τα περισσότερα διαδοχικά pole positions στην ιστορία (24) όσο και τις περισσότερες διαδοχικές εκκινήσεις 1-2 στην ιστορία (35), επισκιάζοντας σε αυτό τον τομέα, ως Williams Grand Prix Engineering που ήταν κάποτε, την τρανή αρμάδα της Mercedes.
Έρευνα-επιμέλεια Δημήτρης Γιόκκας